- "วัด" เปลี่ยนทางมาที่นี่ บทความนี้เกี่ยวกับศาสนสถาน สำหรับกระบวนการเพื่อให้ได้มาซึ่งขนาดของปริมาณ ดูที่ การวัด
- สำหรับความหมายทางคณิตศาสตร์ของความยาว พื้นที่ หรือปริมาตร ดูที่ ทฤษฎีการวัด
วัดโดยส่วนใหญ่นิยมแบ่งเขตภายในวัดออกเป็นสองส่วนคือ พุทธาวาส และสังฆาวาส โดยส่วนพุทธาวาสจะเป็นที่ตั้งของสถูปเจดีย์ อุโบสถ สถานที่ประกอบกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา และส่วนสังฆาวาส จะเป็นส่วนกุฎิสงฆ์สำหรับพระภิกษุสงฆ์สามเณรจำพรรษา และในปัจจุบันแทบทุกวัดจะเพิ่มส่วนฌาปนสถานเข้าไปด้วย เพื่อประโยชน์ในด้านการประกอบพิธีทางศาสนาของชุมชน เช่น การฌาปนกิจศพ โดยในอดีตส่วนนี้จะเป็นป่าช้า ซึ่งอยู่ติดหรือใกล้วัด ตามธรรมเนียมของแต่ละท้องถิ่น ซึ่งส่วนใหญ่กลุ่มฌาปนสถานในวัดพุทธศาสนาในประเทศไทยจะตั้งอยู่บนพื้นที่ ๆ เป็นป่าช้าเดิม
ปัจจุบัน วัดไทยในชนบทยังคงเป็นศูนย์รวมของคนในชุมชน ซึ่งต่างจากในเมืองใหญ่ที่วัดกลายเป็นเพียงสถานที่จำพรรษาของพระสงฆ์และเพื่อประกอบพิธีทางศาสนาเท่านั้น
เนื้อหา[ซ่อน] |
[แก้] ข้อควรปฏิบัติในการไปวัดไทย
- แต่งกายให้สุภาพเรียบร้อย
- การเตรียมอาหารไปถวายพระภิกษุ ต้องเป็นอาหารที่สุกแล้วหรือจำพวกผลไม้ อย่าถวายอาหารที่สุก ๆ ดิบ ๆ และควรระมัดระวังเนื้อสัตว์ต้องห้าม เช่น เนื้อมนุษย์ เนื้อช้าง เนื้อม้า เนื้อสุนัข เนื้อราชสีห์ เนื้องู เนื้อเสือโคร่ง เนื้อเสือเหลือง เนื้อเสือดาว เนื้อหมี ไปถวายพระภิกษุ เพราะเป็นเนื้อต้องห้ามสำหรับพระภิกษุ
- ถ้าต้องขับรถเข้าไปบริเวณวัด ต้องระมัดระวังในการเร่งเครื่องยนต์และการใช้แตร โดยเฉพาะในตอนที่พระภิกษุกำลังเทศนาหรือทำพิธีกรรม
- ไม่ควรนำเด็กอ่อนไปวัดด้วย เพราะเด็กอาจจะร้องไห้สร้างความรำคาญแก่ผู้อื่นได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น